Atópase tumor nun ovario do século XV

En Coimbra, no convento de Carmo, atopáronse máis de 40 momias enterradas. Entre elas, destacou o cadáver dunha muller cun tumor nos ovarios, con dentes.
Trátase dun teratoma ovárico, un tumor que se produce nos ovarios, nas células xerminais. Nel pódense apreciar tres capas características din embrión en desarrollo.
Os teratomas ováricos conteñen no seu interior tejidos óseos e denatarios, e tamén na dermis, o que fai que saia pelo, fragmentos de dente ou oso.
Este tipo de tumores suelen ser benígnos, só acaban en cáncer en casos moi extremos.
O desta momia é relativamente pequeno, xa que mide 4´3 centímetros, cando suelen medir de 5 a 15 centímetros.

Vacuna contra o Zika

Segundo a revista Science, estamos a falar dun dos maiores descubrimentos do ano 2017.
Nas probas que se fixeron con monos, varias substanncias foron moi efectivas contra o virus.
O Zika é unha enfermidade que se transmite por un mosquito, e causa danos irreversibles no cerebro do feto.
Agora mesmo estanse a probar tres vacinas. Pero hai dous problemas:
O virus pode innteractuar co Dengue e crear unha variante da enfermidade moito máis grave.
Ademáis é moi difícil atopar xente coa que se poida experimentar xa que en América do Sur hai moita xente que é inmune.

Os neandertais seguen vivos no noso xenoma

Os neandertais extinguíronse hai 40.000 anos, pero seguen vivos no noso xenoma.
10.000 anos antes da súa desaparición mantiveron relacións coa nosa especie os Homo Sapiens, cando saíamos de África.

Estes xenomas seguen activos nos nosos corpos actualmente afectando a altura ou a propensión da esquizofrenia ou o lupus.
Anteriormente xa había evidencias nas estadísticas sobre a importancia do AND nealdernal que ainda se conserva nos nosos xenomas.

As investigacións actuais demostran que os xens neandertais afectan a rasgos esenciais para a nosa adapatación. Somos unha especie variable, e os xens arcaicos contribúen nese proceso.

millo tranxénico contra unha toxina canceríxena

Investigadores de Estados Unidos modifican o xen do millo que bloquea a aparición de toxinas en dous fungos que crecen na mazorca.

Os frutos secos teñen que facerlle fronte a moitos fungos pero hay dous que son os máis perigosos: el Aspergillus flavus y el spergillus parasiticus. Estas toxinas nas persoas dan lugar ao cancro hepático e nos rapaces pequenos ao síndrome de Reye.

Esta técnica de manipulación xenética usa unha variante da chamada interferencia por ARN. Modifícase xeneticemente o millo para que este altere a xenética do hongo. Fanno usando unha molécula que pode pasar do cereal ao fungo.

Nos casos nos que fixeron experimentos con esta técnica foi que nos dous casos o fungo prosperou. Observaron como as mazorcas tranxenéticas non tiñan nin rastro de afloxinas.

http://elpais.com/elpais/2017/03/13/ciencia/1489396462_733591.html

Malaria: Jugar a la evolución

Os mosquitos que salven millóns de vidas encontranse no sur de California, nun pequeno sótano ao cal unhas poucas perosas só teñen aceso.

Trátanse dos mosquitos da especie Anopheles Stephensi, os cales en India son recoñecidos por transmitir a enfermidade de malaria, solo que en América implantárolle xens que anulan os da enfermidade de malaria, ademáis as seguintes xeneración tampouco transmitiran a malaria.

Anthony James é o investigador principal de este estudo, a téctica que utiliza denomínase ``xenética dirixida´´, otorca superpodeis a un xen da vía hereditaria.

No caso dos mosquitos de James significa que unha parella modificados con esta técnica inmunizaría contra os axentes patóxenos a toda unha poboación de conxéneres.

http://elpais.com/elpais/2017/03/10/planeta_futuro/1489149719_278915.html

Semella maxia

Alec Falkenham, un estudante de Patoloxía de la Universidad de Dalhouse (Canadá), acaba de inventar unha crema que borra as tatuaxes. É unha técnica indolora y económica, xa que sólo costa cinco euros. Contén macrófagos, células blancas que devoran as células que tejen tinta e diríxeno aos nodos linfáticos. De alí pasan ao fígado e posteriormente son expulsadas polo corpo.É un gran avance, xa que é indolora e non é traumática.

Novo antibiótico

Estamos a falar dun importante descubrimento, xa que facía uns trinta anos que a comunidade científica non descubría un medicamento novo. A teixobactina, que así se chama, foi descuberta fai un ano por catro institucións norteamericanas y alemanas y dos empresas farmacéuticas.